Echt stimuleren kan je het natuurlijk niet maar soms probeer je toch uit je zelf een beetje te brabbelen. Papa en mama snappen er helemaal niks van maar er komt geluid uit. Omdat ik zie hoe blij papa en mama zijn als ik het probeer doe ik er soms maar eens een schepje bovenop.

Zoals vandaag begon ik met een kwartier lang te brabbelen waar geen beging of eind van te maken was. Daarna plotseling nadat ik even stil was geweest kwam de verassing. Ineens zei ik: PAPA! Nou daar reageerden ze wel op. Mijn eerste woordje, dus eentje die het opschrijven waard is.

Het is natuurlijk maar weer de vraag wanneer ik verder ga leren praten maar het begin is er.