Het moment waar we nu al tijden naar uitkeken omdat het je toch een soort geruststelling geeft. Je weet na deze precies hoe het met jou is. Er is natuurlijk geen 100 procent zekerheid dat het zo is maar ze kunnen tegenwoordig zoveel zien op de 20 weken echo. Beppe had wat problemen met de trein dus dat ging allemaal niet helemaal volgens planning. Ze zou eerst ook helemaal naar Utrecht en dan van Utrecht naar Zeist. Uiteindelijk leek het toch even wat beter uit te komen als papa haar uit Amersfoort zou halen. Dus zo gezegd zo gedaan. Papa reed alleen wel iets te hard op een bepaald weggetje maar zolang de boete niet binnenkomt is er niks aan de hand. Uiteindelijk waren we redelijk op tijd weer terug in Zeist waar de kinderen van de gastouderopvang net op bed waren gelegd. Nu was het nog even wachten tot het zover was om richting Utrecht te gaan.

Ondertussen hadden we mooi de tijd om even rustig bij te praten met beppe. Die vond het toch ook wel erg spannend om de kleine jou te gaan zien. Eindelijk was het zover om met een volle auto richting Utrecht te rijden. Daar zou opa dan op je broer en het gastouderkindje passen terwijl oma, beppe, mama en papa naar de echo gingen.

De sfeer zat er gelijk goed in en iedereen had er zin in, ook al zag je de gespannen trekjes af en toe wel op de gezichten want jah, je weet maar nooit. Bij het echo bureau werden we met bakje koffie of thee aan de grote tafel gepositioneerd dus dat kwam gelijk huiselijk binnen. Niet lang daarna kwam de echoscopiste die ons vroeg mee te gaan naar het kamertje waar de echo plaats zou vinden. Daar werd nog even geverifieerd of we ook een DVD wilden en of we wilden weten wat het geslacht van de kleine zou worden.

Welk geslacht ons dropje zal worden is niet belangrijk. Dat zien we wel als het eruit is. Zolang het maar gezond is! Dat is het belangrijkste. Een neutrale babykamer is net zo mooi, of zelfs mooier dan een speciale blauwe of rode/rose kamer omdat je weet wat het word.

Voor de koffie en thee kopjes werd een goede plek gezocht, het licht werd gedimd. We konden beginnen. Oma en beppe keken elkaar nog eens even aan. Het is natuurlijk ook eigenlijk geen echo zoals een pret-echo. Het is eigenlijk gewoon een screeningsecho om te kijken of alles wel gezond is. Maar je gaat er uiteraard zoveel mogelijk van uit dat alles gewoon super gezond is. Daarom neem je dus ook de mensen mee die je na staan om ook te kijken.

Mocht iemand alles willen zien dan ligt de DVD klaar om te bewonderen. Maar voor hier een kleine samenvatting:

De reden dat papa de kleine eigenlijk nooit voelt schoppen en mama ook niet was heel snel duidelijk. De placenta ligt rechts tegen de buikwand aan. Jij ligt al netjes met je hoofd naar beneden, voor de kijker met je rug links. Wat dus uiteindelijk betekend dat je steeds tegen de placenta aanschopt en wij je dus niet kunnen voelen. Dit was wel een grote opluchting want schoppen deed je zeker J.

Hierna werden de diverse lichaamsdelen opgemeten voor zover als het lukte. Want je had een beetje trekjes van je grote broer. Jij wilde niet echt lekker stil voor de lens liggen. Zodoende was het af en toe flink zoeken en scrollen om alles goed te krijgen. De echo was uiteindelijk deze keer wel veel sneller afgerond als toen met je broer. Dus jullie lijken niet helemaal op elkaar.

Nou ja.. .mama had wel een gelijkenis gevonden! Jullie lijken allebei dezelfde neus te hebben. We zullen zien over 18 weken of ze gelijk heeft.

Alles zag er in ieder geval perfect uit dus de kans dat Kaye een kerngezond zusje/broertje krijgt is gelukkig heeel erg groot.

Beppe en oma vonden het echt helemaal geweldig en ze waren heel erg blij dat ze mee waren gegaan. Vooral voor beppe was het helemaal super omdat het voor haar de eerste keer in een hele lange tijd is. De techniek is nu ook veel verder dan vroeger dus ze heeft haar ogen uitgekeken. Voor oma was het natuurlijk al de 2^e keer maar die stond niet minder versteld van het kleine wondertje dat in mama´s buik aan het vormen was. Ze hadden wel na de echo allebei het vermoeden wat jou geslacht zal worden. De tijd zal leren of ze gelijk hadden, inderdaad ze… want ze denken allebei hetzelfde.