Er gebeurd de laatste tijd toch wel veel met mijn ontwikkelingen. Zo was ik volledig immobiel en nu kan ik gaan zitten en me een beetje voortbewegen. Vandaag werd het tijd voor de volgende stap. Het heeft even geduurd maar ik kan nu echt goed kruipen.

Het gaat af en toe zelfs als een speer. Meestal schuif ik een klein stukje vooruit op mijn kont en daarna laat ik me voor over op mijn handen vallen en begin ik te kruipen. Mijn ouders vinden het altijd erg grappig als ik boos ben. Dat valt namelijk ook nogal op. Als een olifantje stamp ik dan met mijn handjes door het huis heen.

Maar lopen doe ik nog niet hoor, daar wacht ik nog wel even mee.