Omdat er nu 2x per week richting de speelzaal gefietst moet gaan worden omdat papa om die tijd gewoon aan het werk is word het tijd om eens een goed vervoermiddel te regelen. Het is nu op de fiets best wel gevaarlijk. De een in de draagzak en de ander achterop. Niet echt een ideale situatie wat de meneer achterop zit nu niet bepaald stil.

Mocht er iets gebeuren dan zit de kleine in de draagzak niet echt veilig. De laatste tijd zie je het steeds vaker in het straatbeeld. Een fietskar. Mama had al gekeken op internet hoe duur een nieuwe zou kosten. Nou dat zetten we heel gauw uit ons hoofd. Is echt geen strak plan.

Dus op naar marktplaats. Daar staan er een heleboel op. De een nog brakker en slechter dan de ander. Toch durven ze er bedragen voor te vragen dat is niet normaal. Je wilt natuurlijk ook gewoon een echte goede kar waar eventueel een maxi-cosi goed in te bevestigen is. Veiligheid voor alles natuurlijk met 2 kids. Op een gegeven moment was het dus ook zo dat er maar weer gekeken werd naar de nieuwe fietskarren. Daar stonden tenminste echt degelijke tussen. Zo eentje die we nodig hebben dus.

Ondertussen zat mama zo af en toe toch nog is een beetje over marktplaats te snuffelen en kwam ze een hele interessante advertentie tegen. Gelijk gebeld en we konden dezelfde dag nog langskomen. Natuurlijk was het weer eens niet naast de deur. Sinds we deze auto hebben maken we de nodige kilometers om zaken van markplaats op te halen en soms zelfs weg te brengen!

Zo reden we een paar uur later richting Den Haag. Daar moesten we bij een redelijk nieuw appartementencomplex zijn waar alles elektrisch was. Een grote elektrische schuifpui ging open zodra er op het knopje van de deur werd gedrukt. We moesten eventjes beneden blijven wachten want de verkoper kwam er aan. De fietskar stond namelijk nog in de garagebox. Het bleek een chinese meneer te zijn, die de kar anderhalf jaar geleden voor heel veel euro’s had gekocht. Omdat ze toch iets moois en veiligs voor de kleine wilden.

We kregen zelfs buiten een bevestigingsdemonstratie op zijn mooie fiets. Zag er allemaal goed uit. De volgende fase kon beginnen, nadat er betaald was natuurlijk. Die fase was het inklappen van de kar zodat hij ook netjes in de auto paste. Dat bleek gelukkig allemaal heel makkelijk te gaan. Nog nooit spijt gehad van de grootte van de auto. Iets groter lijkt soms toch wel prettig maar we kunnen ons hier nog altijd goed mee redden.

En zo reden we een fietskar rijker weer richting Zeist. Maar is kijken hoe we dat ding de box in krijgen, is namelijk niet zo economisch ingedeeld.