Al die tijd in spanning. Als kinderen krijg je dat natuurlijk toch wel mee. We moesten al een paar daagjes bij opa en oma logeren omdat het met mama en de zwangerschap even niet helemaal top ging. Hoe je daar als kind mee om moet gaan is niet echt een handleiding voor.

Ook is het voor papa en mama natuurlijk wel moeilijk. Maar de datum van geboorte komt natuurlijk steeds dichter bij. Vandaag (15-11) gingen we heerlijk naar bed, zonder zorgen. Dat het deze nacht flink tekeer zou gaan wist niemand. Om 01:30 verloor mama een bloedprop waarna de verloskundige werd gebeld. Daar hebben we niets van mee gemaakt.

Dat ze weer wegging en een uur later toch weer langskwam is ook helemaal langs ons heen gegaan. Wat daarna allemaal gebeurde ook niet. Opa en oma kwamen binnen en mama had flinke weeën. Om 03:52 was het dan zover. De kleine werd geboren. Een prachtig mooie kleine meid. En dat alles terwijl er 2 kleine mannetjes heerlijk lagen te slapen.

In de ochtend kwam papa ons halen. In pyjama gingen we naar de slaapkamer van papa en mama. Echt iets door hadden ze niet maar toen papa ons op bed zette en we naar het hoofdeind kropen zagen we bij mama iets liggen. De baby is er!!!!!

Papa had de camera aangezet om onze reactie op te nemen. Nou we waren echt helemaal verbouwereerd. Dit hadden we niet verwacht. Ben je net wakker en krijg je ineens je kleine zusje onder je neus. Maar we zijn wel heel blij met deze gezinsuitbreiding.

Hartelijk welkom lieve kleine Viënn, je broers staan voor je klaar!