Dus sinds 2 dagen horen we nu het hartje en dat is echt geweldig. In eerste instantie gingen we om de dag luisteren of we het hoorden en vandaag was het dus weer zover. Mama ging er uitgebreid voor zitten en ging eens goed luisteren.

Hier papa luister jij ook eens want ik heb hem nu goed. En ja hoor, het klonk heel erg dichtbij en zonder al dat waterige geklots. Dus dat was wel erg leuk. Maar zo beweeglijk als je bent was je toen ook ineens weer weg.

Mama had de Angelsound vast dus papa deed de koptelefoon weer op bij mama en die ging eens kijken of ze hem weer kon vinden. Beetje aan het volumeknopje rommelen en toen… ineens: *beng*. Daar had het klein dondersteentje de angelsound al gevonden en mama schrok er zo van dat je tegen de angelsound aanschopte of sloeg dat ze het uitgilde van schrik.

Nou daar schrok papa ook wel een beetje van en daarna moest hij heel hard lachen. En na eventjes een beetje gebaald te hebben moest mama ook lachen. Had je ons mooi te pakken kleine donder.

Begint dat nu al? …